ارزش کولونوسکوپی و بیوپسی در تعیین علت اسهال مزمن

مقدمه: اسهال مزمن با مشکلات فراوانی از قبیل محدودیت فعالیت فرد همرا ه می باشد. دقت در تاریخچه، معاینه، ارزیابی های آزمایشگاهی، رادیولوژیکی، انجام کولونوسکوپی و بیوپسی در تعیین علل زمینه ای اسهال می تواند کمک کننده باشد. این مطالعه به بررسی نقش روش تشخیصی کولونوسکوپی و نقش تکمیلی بیوپسی در تشخیص علل اسهال مزمن پرداخته است. مواد و روش ها: از 140 بیمار مبتلا به اسهال مزمن مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی سینا تبریز از تاریخ فروردین 1385 تا اسفند 1390، 100 بیمار بر اساس معیارهای ورود و خروج وارد مطالعه شدند. برای بیماران فرم رضایت نامه و پرسش نامه هایی شامل اطلاعات دموگرافیک پر شد. آزمایش مدفوع جهت بررســی وجود لکوسیت، تخم و تروفوزوئیت انگل ها از بیماران به عمل آمد. در صورت منفی شدن آنالیز مدفوعی، بیماران وارد طرح شدند. بیماران تحت کولونوسکوپی و بیوپسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نرم افزار spss و روش آمــاری بــررسی فراوانی و تست chi-square آنالیز شدند. یافته های پژوهش: 50 درصد بیماران(50 نفر) مرد بودند. میانگین سنی مردان 67/16±44/36 سال و میانگین سنی زنان 55/16±56/38 سال بود. در کولونوسکوپی 61 درصد erythema، 10 درصد erosion و 29 درصد مخاط نرمال داشتند. در بررسی نمونه های بیوپسی 59 درصد non specific colitis، 15 درصد ulcerative colitis و 26 درصد amebic colitis گزارش شد. بحث و نتیجه گیری: اسهال مزمن می تواند تنها یک علامت از بیماری زمینه ای گوارشی باشد، لذا در ارزیابی آن پس از رد علل عفونی و انگلی، اقدامات تهاجمی تراز قبیل کولونوسکوپی و بیوپسی اندیکاسیون می یابد. این دو روش تواماً به عنوان ابزار تشخیصی مفید در تشخیص و درمان به موقع بیماری محسوب شده و با کاهش تعداد بیماران، عوارض ناتوان کننده و کاهش بار اقتصادی تحمیل شده همراه می باشد.